foto-cartolina anni ’70 – Ponte dei sospiri)
Venecia sin ti /
Com’è triste Venezia /
Que c’est triste
Venedig im Grau
How Sad Venice Can Be
eo
Franca-armena Charles Aznavour kiu kantas italingve kaj germane pri itala urbo Venecio per kanzono titolata Com’è triste Venezia, verkita de francino Françoise Dorin, kaj hispano (Julio Iglesias) kiu paroletas france kaj bone hispane kun la unua franco (Aznavour) pri la sama kanzono, kiu france estas titolata Que C’est Triste, kaj sube la kompleta teksto de la sama kanzono en la hispana lingvo, kies titolo estas Venecia sin ti, kaj estas elprenita el la retejo de Lalysoler: https://lalysoler.wordpress.com/2017/08/26/venecia-sin-ti/
kaj germana, kaj angla versioj….
….. tio supre priskribita estas tre kurioza lingvo- kaj vorto- kaj hom-miksaĵo, ĉu ne? Konkludo: muziko kaj sentoj estas pli internaciaj ol la internacia lingvo esperanto, same ankaŭ la am-vortoj, ĉu ne?
it
Il franco-armeno Charles Aznavour che canta in italiano e tedesco di una città italiana, Venezia, tramite una canzone intitolata Com’è triste Venezia, scritta dalla francese Françoise Dorin, e uno spagnolo (Julio Iglesias) che parla un po’ in francese e bene in spagnolo con il primo francese (Aznavour) riguardo alla medesima canzone, che in francese si intitola Ques C’est Triste, e sotto il testo completo della stessa canzone in lingua spagnola, il cui titolo è Venecia sin ti, tratto dal sito di Lalysoler: https://lalysoler.wordpress.com/2017/08/26/venecia-sin-ti/
e nelle versioni tedesca e inglese….
…quello sopra descritto è un curioso miscuglio di lingue e parole e persone, non è vero? Conclusione: la musica e i sentimenti sono più internazionali della lingua internazionale esperanto, così pure le parole d’amore, nevvero?
.
.
es
hispanlingve kantas Dyango
Venecia sin ti
Francia
Charles Aznavour
¡Que profunda emocion recordar el ayer¡
¡Cuando todo en Venecia me hablaba de amor¡
Ante mi soledad, en el atardecer,
tu lejano recuerdo me viene a buscar.
¡Que callada quietud¡… ¡que tristeza sin fin¡
que distinta Venecia…¡si me faltas tu¡
Una gondola va cobijando un amor,
El que yo te entregue ¿dime tu donde esta¿
Que tristeza hay en ti, no pareces igual
Eres otra Venecia mas fria y mas gris…
El sereno canal de romantica luz
ya no tiene el encanto que hacia soñar.
Que callada quietud, que tristeza sin fin
Que distinta Venecia si me faltas tu.
Ni la luna al pasar tiene el mismo fulgor
Que triste y sola estas Venecia sin tu amor.
Como sufto al pensar que en Venecia murio
el amor que jurabas eterno guardar.
¡Solo queda un adios¡…¡que no puedo olvidar¡
Hoy Venecia sin ti que triste y sola estoy…
… una gondola va…
la hispana teksto estis eltirata el:
angle
.
la unua supra estas bildkarto-foto el la jaroj ’70-aj – Ponto je spirĝemoj/sopiroj
lingvo-vojo 